Co wiemy o risotto?

Pilaw, paella, sushi, jambalaya... W każdym zakątku świata, w którym ludzie uprawiają ryż, istnieje specjalne danie na jego podstawie – duma kuchni narodowej. A Włosi zawsze wyróżniali się umiejętnością szlachetnego jedzenia. Jeśli zastanawiasz się, co spróbować nowego lub jak zaskoczyć gości, czas przyjrzeć się risotto. Powiemy o nim coś ciekawego!

Nawet ci, którzy nigdy nie byli we Włoszech, z łatwością zapamiętają co najmniej kilka słów po włosku - "pizza" i "spaghetti". Wydaje się, że wystarczy na udaną wizytę w restauracji. Ale jeśli nie jesteś przyzwyczajony do pomijania pysznych chwil w tym życiu, czas dodać kolejne ważne słowo do swojej skarbonki - "risotto"! Zewnętrznie to danie wygląda jak skrzyżowanie płynnej owsianki z zupą, która się zagotowała. Pomimo tego, że ma wiele wspólnego ze zwykłym pilawem podczas gotowania, smak jest nadal zauważalnie inny. Główny punkt: podczas gotowania Ryż uwalnia skrobię, dzięki czemu danie nabiera pysznej kremowej konsystencji.

Ciekawostka: słowa "ryż" i "śmiech" po włosku są bardzo podobne. Dlatego o wesołym człowieku mówią che aveva mangiato la minestra di riso – "ten, który zjadł zupę ryżową". A jeśli powiesz przy stole, że" pękłeś ze śmiechu", możesz łatwo pozostać bez dodatku.

Uważa się, że mieszkańcy Wschodu jako pierwsi spróbowali ryżu. W każdym razie starożytni Rzymianie nie używali tego produktu do jedzenia, ale uważali go raczej za składnik różnych kremów i wywarów leczniczych. Włosi zaczęli uprawiać własny ryż około XV wieku-najprawdopodobniej pod wpływem Arabów, którzy traktowali ten produkt weneckimi kupcami.

Zachował się dokument z 1475 r., zgodnie z którym książę Mediolanu wysłał księciu Ferrary 12 worków nowego zboża. Tutejsza bagnista gleba okazała się bardzo korzystna dla ryżu okrągło ziarnistego, który stał się prawdziwym zbawieniem dla ludności w głodnych latach wojny. A wśród 1000 przepisów w książce kucharskiej Bartolomeo Scappi z 1570 roku risotto już słusznie zajmuje honorowe miejsce.

Ciekawostka: kulinarne właściwości ryżu można określić na podstawie kształtu ziaren. Im są krótsze i lżejsze, tym bardziej pęcznieją, stając się bardziej lepkie i miękkie. Długie i przezroczyste ziarno pozostaje twarde po ugotowaniu. Dlatego risotto, zupa i pilaw są przygotowywane z różnych rodzajów ryżu.

Pewien roztargniony Włoch, którego historia nie zachowała imienia, zapomniał wyłączyć kuchenkę, na której przygotowywano danie ryżowe – jego cudowna zupa ryżowa całkowicie się zagotowała! Ale współcześni kucharze są mu bardzo wdzięczni: według legendy tak narodził się przepis na delikatne i smaczne risotto!

Inny Włoch służył jako praktykant malarza, który malował witraże w katedrze. Kiedy przygotowywał farby, dodając do nich szafran, mistrz narzekał: mówią, że szafran zacznie dodawać do risotto… Na ślubie córki facet przypomniał sobie te słowa i postanowił żartować – dodał szafran do risotto. Smak potrawy spodobał się Gościom, a żółte risotto w stylu mediolańskim zasłynęło na całym świecie.

Ciekawostka: chociaż w każdej włoskiej restauracji z dumą zaoferuje się risotto, lepiej nie zamawiać z nim makaronu. Faktem jest, że te potrawy reprezentują Południową i północną kuchnię Włoch, co oznacza, że są w pewnym sensie rywalami. Jednak nawet indywidualnie porcje są zwykle takie, że po obiedzie nie chcesz się ruszać przez długi czas.

Istnieje ogromna liczba opcji risotto: z warzywami, suszonymi owocami, mięsem, kiełbaskami, owocami morza… Krótko mówiąc, podobnie jak wiele innych włoskich potraw, risotto jest bardzo demokratyczne. Warto wypróbować nawet kilka opcji. Jak mówią, byłoby pragnienie... Masz to? W takim razie mamy przyjemność zaprosić do naszej restauracji!